rezongar

rezongar
rezongar
Se conjuga como: llegar
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
rezongar
rezongando
rezongado
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
rezongo
rezongas
rezonga
rezongamos
rezongáis
rezongan
rezongaba
rezongabas
rezongaba
rezongábamos
rezongabais
rezongaban
rezongué
rezongaste
rezongó
rezongamos
rezongasteis
rezongaron
rezongaré
rezongarás
rezongará
rezongaremos
rezongaréis
rezongarán
rezongaría
rezongarías
rezongaría
rezongaríamos
rezongaríais
rezongarían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he rezongado
has rezongado
ha rezongado
hemos rezongado
habéis rezongado
han rezongado
había rezongado
habías rezongado
había rezongado
habíamos rezongado
habíais rezongado
habían rezongado
habré rezongado
habrás rezongado
habrá rezongado
habremos rezongado
habréis rezongado
habrán rezongado
habría rezongado
habrías rezongado
habría rezongado
habríamos rezongado
habríais rezongado
habrían rezongado
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
rezongue rezongues rezongue rezonguemos rezonguéis rezonguen rezongara o rezongase
rezongaras o rezongases
rezongara o rezongase
rezongáramos o rezongásemos
rezongarais o rezongaseis
rezongaran o rezongasen
rezongare
rezongares
rezongare
rezongáremos
rezongareis
rezongaren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
-
rezonga rezongue rezonguemos
rezongad rezonguen
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • rezongar — verbo intransitivo 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: peyorativo. Manifestar (una persona) enfado o disgusto con sonidos confusos o murmurando una cosa entre dientes: Tu hijo no puede hacer nada que le manden sin rezongar primero. Sinónimo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • rezongar — (De la onomat. zong, zung, zumbar). intr. Gruñir, refunfuñar a lo que se manda, ejecutándolo de mala gana …   Diccionario de la lengua española

  • rezongar — ► verbo intransitivo Expresar una persona su disconformidad o su disgusto en voz baja cuando se le manda hacer una cosa: ■ rezonga por cualquier cosa que le pidas; obedece pero antes rezonga. TAMBIÉN rezonglar SE CONJUGA COMO pagar SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

  • rezongar — {{#}}{{LM R34294}}{{〓}} {{ConjR34294}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynR35145}} {{[}}rezongar{{]}} ‹re·zon·gar› {{《}}▍ v.{{》}} Gruñir o refunfuñar en voz baja, obedeciendo de mala gana: • Me molesta que cuando te pido algo lo hagas rezongando.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • rezongar — pop. Reprender (FJS.); regañar a otro (SS.)// Hacer ruido al sorber el mate con la bombilla, por haberse agotado su contenido de agua …   Diccionario Lunfardo

  • rezongar — Sinónimos: ■ murmurar, gruñir, refunfuñar, mascullar, reñir, protestar, reprender …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • rezongar — intr Gruñir, refunfuñar …   Diccionario Castellano

  • Bettinotti Fernández — Saltar a navegación, búsqueda Bettinotti Fernández Información personal Origen Buenos Aires, Argentina Estado En activo o Inactivos …   Wikipedia Español

  • gruñir — (Del lat. grunnire.) ► verbo intransitivo 1 ZOOLOGÍA Emitir el cerdo y otros animales su voz. SE CONJUGA COMO mullir 2 Expresar una persona en voz baja su enfado o su disgusto cuando se le manda hacer una cosa: ■ seguro que está de mal humor… …   Enciclopedia Universal

  • refunfuñar — (Voz onomatopéyica.) ► verbo intransitivo/ transitivo Expresar una persona su enfado en voz baja: ■ se alejó refunfuñando; no refunfuñes más tonterías y hazlo. SINÓNIMO renegar rezongar * * * refunfuñar (de or. expresivo) intr. Demostrar *enfado… …   Enciclopedia Universal

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”